|
Mensen, mensen wat een heerlijke dag gehad vandaag. Rustig aan gedaan met het ontbijt. Deze camping is een stuk rustiger dan onze vorige campings. Hij ligt niet aan een snelweg en er is weinig verkeer op de doorgaande weg. Ook hebben we geen last van mensen die om zes uur al gaan vertrekken.
Vanmorgen bij een bakkie thee buiten (ja, dat kan hier. De temperatuur is goed) al een kolibrie en een heel klein eekhoorntje gezoen. Zo tegen 10 uur gaan we op weg naar Bryce Canyon, zo'n 12 mijlen verderop (of eigenlijk terug op de 12) We rijden het park in n a betaling van $25. Zo een duur park hebben we deze vakantie nog niet gehad. Jerry had ons aangeraden om eerst naar Inspiration point te gaan. Daar zou het het mooist zijn. Nou dat klopte. Het was er prachtig. Op onze Tevas liepen we een stukje richting Sunset Point, maar dat vonden onze voeten niet zo'n goed idee. Terug naar de camper voor de grote stampers. Gelijk maar 3 flesjes water, bananen, appels en koeken meegenomen. Je weet maar nooit waar het goed voor is. Bij Sunset point zagen de Navajoloop van 1,3 mijl. Mooie afstand dachten we. Maar de loop was door een stenenverschuiving afgesloten. Eerst aan de ene kant naar beneden gelopen tot aan Wallstreet waar een grote den groeit. Foto's gemaakt. Ook van 2 eekhoorns die daar liepen. De bananen en 2 koeken opgegeten. Het eerste flesje water is al leeg. Best wel warm met dat geklauter. Af en toe een heerlijk verkoelend briesje. Leuk gesprek gehad met een Amerikaans gezin over Zion nat. Park. Moeten we echt naar toe. Weer omhoog geklauterd. We kijken op de kaart en zien dat je beneden door de kloof naar Sunrise point kunt lopen. Dat gaan we proberen. We lopen aan de andere kant de navajoloop af en gaan op de splitsing linksaf. Dan hebben we al weer de nodige foto's gemaakt. Na ongeveer een mijl door de kloof gelopen te hebben gaat het ineens weer venijnig omhoog. Even tijd voor een sjekkiepauze met appels en koeken en drinken. Verrek we zijn alweer op weg naar boven. Dat is een heel steile klim kun je wel zeggen. Het valt niet mee om boven te komen. Steeds weer even uitrusten. De kuiten beginnen al flink te branden. Dat is nog een een workout op zondag. Maar we komen er (2,2 mijlen gelopen in 2 uur) Dan eerst nog terug lopen naar Sunset point (0,5 mijl) en dan wer helemaal omhoog lopen naar Inspiration point (0,8 mijl). Bryce point laten we voor wat het is. Dat ziet er veel mte hoog en te steil uit. Het is inmiddels 3 uur geworden. Bij de camper aangekomen doet Peter eerst even een tukkie. Dan is het tijd voor thee en koffie. Daarna rijden we helemaal naar het eind van Bryce Canyon, naar Rainbow Point. Daar kun je helemaal naar Arizona en New Mexico kijken. Als weet waar je kijken moet. Want het ziet er allemaal hetzelfde uit. En je hebt werkelijk geen idee hoe ver iets weg is. Filmpje gemaakt. We gaan naar het visitors center. Daar is het te druk. Dus we gaan verder naar Ruby's Inn. We lopen te raggen van de honger en gaan onszelf tracteren op een malse biefstuk (Sirlion) en een beste T-bone steak. Lekker gegeten. Om kwart over 7 terug naar de camping. Deze zwart-water tank op het riool aangesloten en geleegd. Water bijgevuld. Allebei lekker gedouched. En goed ingesmeerd. Want we zijn best wel verbrand. Koffietijd en kijken of we een mail kunnen versturen. |